شعر زیبا از شاعر ازرشمند جناب آقای دومیرا

ازحکم ازل دل به تو بستیم نگارا

ازغیر تو پیوند گسستیم نگارا

چون ساقی میخانه قدح دادبدستم

جامش بگرفتیم وشکستیم نگارا

یه جرعه بنوشیدم ازآن می که تودادی

زان روز چه مستیم چه مستیم نگارا

آسودگی ازمن بگرفتی وربودی تودلم را
وه وه که چه بودیم وچه هستیم نگارا

حاشا که ازاین راه بگردم به توسوگند

دل بر تو ببستیم و برستیم نگارا

بشنو تو رضا غزل سوختگان را

دل ازتو بگیریم ، چه پستیم نگارا

به قلم رضا دومیرا

به یاد دکتر شیرعلی کیانیان،شعری زیبا ازجناب آقای علی عباسی چهارده چریک

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
بیر اوتایدوم نفس چیخن یلینن
داغلاشایدوم داغدان آشان سلینن،
آغلاشایدوم اوزاق دیشن الینن،
بیر گوریدیم آیرالیقی کیم سالدو
الکه میزدن کیم قریلدی کیم قالدو
تقدیر آلدو شیرعلی ی آپاردو،
یاسلو گونی بلمیزی اوو سالدو،
۱۴۰۴/۲/۹ علی عباسی چارده چریک.

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

به یاد دکتر شیرعلی کیانیان بزرگمرد نیکوکار از تبار ایل بزرگ قشقایی

*در دل تاریخ، نامی جاودان*،
*شیرعلی بیگدلی، مردی از ایمان*
*یادش همیشه در دل‌ها می‌خوابد*،
*چون ستاره‌ای که در شب می‌درخشد*.

*دکتر شیرعلی بیگدلی*، مردی که در اعماق قلب ایل قشقایی، ریشه در خاک اجدادش داشت و نور امید و افتخار را در دل‌های ما روشن کرد.
او نه تنها یک چهره برجسته، بلکه ستاره‌ای درخشان بود که مسیر روشنایی را برای نسل‌های آینده ایل قشقایی رقم زد. در خانه‌اش در دوردست‌ترین سرزمین‌ها، همیشه درهای محبت به روی همه گشوده بود و دست‌های یاری‌گرش هیچ‌گاه از حمایت و همدلی دریغ نمی‌کرد.
در دنیایی که گاهی تنها سرنوشت‌ها در اختیار بادهای تغییر قرار می‌گیرد، دکتر شیرعلی بیگدلی همچون کوه ایستاده بود، پایدار و استوار، همانند نیاکان قشقایی که در دل تاریخ تا همیشه جاودانه خواهند ماند.
او برای فرهنگ و هنر ایل قشقایی همچون حافظی بود که در دل تاریکی شب، صدای شجاعت و اصالت را فریاد می‌زد. در پی حمایت از موسیقی و سنت‌های ایل، گویی به ریشه‌های تاریخی خود جان تازه‌ای می‌بخشید، و هر نغمه‌ای که از سازهای قشقایی به گوش می‌رسید، یادگار محبت و دلسوزی‌های او بود.
در روزگاری که برخی به فراموشی می‌سپارند میراث نیاکان، دکتر شیرعلی بیگدلی با فداکاری‌اش به ما آموخت که هویت‌مان را باید پاس بداریم، چون از این ریشه‌هاست که به آسمان‌ها می‌رویم. او به تمامی فرزندان ایل قشقایی، چه در دل ایران و چه در دیار دور، نشان داد که فرهنگ و هویت چیزی نیست که با گذر زمان از میان برود، بلکه همانند آبی زلال در دل کویر، همواره جاری خواهد ماند.
دکتر شیرعلی بیگدلی برای قشقایی‌ها، خانه‌ای پدری ساخت؛ خانه‌ای که در آن فقط درِ احترام و محبت به روی فرزندان ایل باز بود. در آن خانه، یاد و خاطره‌ی بزرگانی که برای حفظ این هویت تلاش کردند، همیشه زنده بود. او نماد یک ایل بزرگ و مردی از تبار غیرت و افتخار بود.
اگر روزی خداوند به وجود او حسادت کرد و او را برای خود برد، این تنها به دلیل این بود که نور وجودش آنچنان درخشان بود که زمین نمی‌توانست او را در خود نگه دارد. او همچون درختی تناور در دل ایل قشقایی رشد کرد و به آسمان‌ها پیوست، اما یاد و نامش همچنان در زمین باقی خواهد ماند.
برای هر قشقایی، دکتر شیرعلی بیگدلی همچون یک قهرمان، یک پدر بزرگوار، و یک راهنمای پر از مهربانی خواهد بود که همیشه در دل‌ها و یادها زنده خواهد ماند. او برای همیشه در تاریخ قشقایی ثبت شده است و نامش همچنان در دل‌های ما خواهد تپید.
ای قشقایی، همیشه افتخار کن به این مرد بزرگ که نشان داد چگونه می‌توان هم در سرزمین‌های دور و هم در دل‌های نزدیک، ریشه در خاک داشت و شاخه‌هایی بر افراشت که سایه‌اش به همگان آرامش دهد.
یاد او در هر گوشه از سرزمین قشقایی، در هر گوشه از ایران و در هر سرزمین دیگری که در آن راهگشا و مهربان بود، همچنان خواهد درخشید.
همچنان که این ایل از گذشته‌های دور تا امروز، با دستانی پر از افتخار و سرهایی بلند، راهش را ادامه می‌دهد، یاد و نام دکتر شیرعلی بیگدلی نیز همیشه با ما خواهد بود.
*امیرارسلان زمانی چگینی*
*۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ تهران*